شعر فرزانه
صفت هامبهم وفعل هابی مصدر!! فعلی بایدبی زمان که دلالت کند به لحظه های باتوبودنم وقتی تونیستی اندوهم وصف نشدنیست!؟ هیچ مکانی ظرفیت دلتنگیم راندارد! ظرف زمان ازبودنت خالیست! عمق فاجعه ازنهادم پیداست!! وقتی درضمیرم تنهاتورامی خواهم بدون هیچ ابهامی ساده بگویم دوستت دارم مخاطب زبان نفهم من !
برای گفتن من
برچسبها: نوشته شده در شنبه 23 فروردين 1393برچسب:ادبیات ,شعر,شعرفرزانه,شعرفرزانه طاهری, ساعت
9:35 توسط فرزانه